Зацемкі з няволі. Тапанімічныя
З ліста Алеся Бяляцкага ад 9 студзеня 2013
Чытаючы беларускія лісты і паштоўкі, я зьвярнуў увагу на тое, што назвы менскіх вуліцаў набываюць усё больш і больш людзкае гучаньне: вуліца У.Сыракомлі, Я.Брыля, Старавіленская, Цнянская, Каменнагорская, Уручская – гэта тое, што я сёньня прачытаў. А вось ад назваў вуліцаў з розных іншых беларускіх гарадоў крывіць мяне, як ад аскоміны. Пішуць мне з Воршы – Чырвонаармейская, з Бярозы – Краснаармейская, з Баранавіч – Камсамольская, з Смаргоняў – Юбілейная, з Пастаў – Касманаўтаў… І толькі як прачытаў з Дрыбіну – Раснянскую, дык тады перавёў дух.
Я думаю, што культурніцкая інтэлігенцыя ў гарадах і мястэчках Беларусі магла б больш актыўна працаваць, каб тапаніміка нашых паселішчаў набывала больш беларускі характар, каб хоць новым вуліцам не давалі назвы кшталту Пясчаная, Баравая, каб іх называлі імёнамі беларускіх культурных і гістарычных дзеячоў, якія мелі дачыненьне да гэтых мясьцінаў. Таксама важна, каб не зьнікалі ранейшыя, даўнейшыя назвы ўрочышчаў, гаёў, палёў, якія займаюць новыя дамы. Бо не было ў нашых продкаў безыменнай зямлі. І гэтыя назвы з’яўляюцца часткаю нашай культурнай спадчыны.
__________
Пад агульнай назвай “Зацемкі з няволі” сабраныя рознага кшталту ўспаміны, развагі, лірычныя адступленні з лістоў Алеся Бяляцкага, дасланых з бабруйскай калоніі.
Чытайце таксама:
Зацемкі з няволі. З нагоды Калядаў і Новага году
Зацемкі з няволі. “Хай Бог дасьць пажыць у праўдзе – усім-усім!”
Зацемкі з няволі. Пра адзін жыцьцёвы шлях да беларушчыны
Зацемкі з няволі. Метамарфоза “нефармала”
Зацемкі з няволі. Пра крыніцы аптымізму
Зацемкі з няволі. Пра дзіцячую дабрачыннасьць
Зацемкі з няволі. Пра паэтычныя экспромты – студэнцкія і сёньняшнія
Зацемкі з няволі. Словы падтрымкі ад сваякоў палітвязняў