Зацемкі з няволі. Пра паэтычныя экспромты – студэнцкія і сёньняшнія
З ліста Алеся Бяляцкага ад 30 сьнежня 2012
Сапраўдным калядным падарункам для мяне зьявіўся пакет са зборнікам майго сябра, выдатнага беларускага паэта Эдуарда Акуліна “Малітва воч”. Эдуарду на праваслаўнае Раство, 7-га студзеня, споўніцца 50 гадоў, “залаты” юбілей. Вось у такія залатыя колеры і аформлены зборнік вершаў і перакладаў. Мне хочацца напісаць пра гэты зборнічак болей. І я гэта пастараюся зрабіць крыху пазьней. А вось на Новы год я буду чытаць яго вершы…
Едрусь падпісаў мне гэты зборнік паэтычным экспромтам:
“Як сонца з хмары,
Як мова зь песьні -
Мы не загінем,
Мы ўваскрэсьнем!”
Памятаю, як у студэнцкія гады мы жартавалі, гарэзьнічалі і выдурняліся, складаючы паэтычныя экспромты на любы выпадак. Кінуты адным з нас у паветра, на ўдачу, паэтычны радок другі мусіў падхапіць і працягнуць. Атрымлівалася часам сьмешна. Ды Едрусь даўно ўжо дасягнуў таго ўзроўню паэтычнага майстэрства, калі ўсё, што ім пішацца, зьяўляецца Паэзіяй. Беларускае слова з ягоных вуснаў зараз, як гарачае жалеза на кавадле ў каваля, гнуткае і падатлівае. Ён можа выштукаваць з яго ўсё, што задумае і захоча.
Значэньне літаратараў у жыцьці народаў велізарнае. Яны дапамагаюць кшталтаваць душу народу. І калі празаікі паказваюць яе сутнасьць і глыбіню, то паэты – здольнасьці роднае мовы.
Эдуард Акулін – рыцар беларускага прыгожага пісьменства. Яго рыцар і бард. У цяперашні няпросты для беларускай мовы час ён – знакавы паэт сучаснасьці. І “сонца з хмары” – гэта ўсе мы, гэта ўся нашая беларушчына, гэта мы ў ёй, а яна ў нас. І ўсё, што было да нас і будзе пасьля. Едрусь перакананы, што хмары сплывуць, а сонца – застанецца!
__________
Пад агульнай назвай “Зацемкі з няволі” сабраныя рознага кшталту ўспаміны, развагі, лірычныя адступленні з лістоў Алеся Бяляцкага, дасланых з бабруйскай калоніі.
Чытайце таксама:
Зацемкі з няволі. З нагоды Калядаў і Новага году
Зацемкі з няволі. “Хай Бог дасьць пажыць у праўдзе – усім-усім!”
Зацемкі з няволі. Пра адзін жыцьцёвы шлях да беларушчыны
Зацемкі з няволі. Метамарфоза “нефармала”
Зацемкі з няволі. Пра крыніцы аптымізму
Зацемкі з няволі. Пра дзіцячую дабрачыннасьць