Cупрацоўнікі КДБ аказваюць ціск на студэнтку Карповіч Яну Віктараўну

Генеральному пракурору Рэспублікі Беларусь

27 снежня 2006 г. я была запрошаная на размову да Дэкана факультэта мэнэджмента Беларускага Дзяржаўнага Эканамічнага Універсітэта, студэнткай якога я з’яўляюсь. Дэкан факультэта Сімховіч В.А. сказала, што ёй неабходна паразмаўляць са мной наконт пытанняў афармлення дакументаў датычных навучання. Калі я прыйшла у дэканат, да размовы былі запрошаныя два раней мне невядомыя чалавекі. Яны прадставіліся як Іван і Уладзімір і сказалі, што я мушу здагадвацца, якую дзяржаўную структуру яны прадстаўляюць. Гэтыя два чалавекі пачалі задаваць пытанні адносна майго адміністратыўнага затрымання супрацоўнікамі міліціі, якое адбылося 29 верасня 2006 г. У той дзень я сапраўды была затрыманая супрацоўнікамі міліціі ў раёне пл. Кастрычніцкая ў г. Мінску і дастаўлена ў Цэнтральнае РУУС г. Мінска. Аднак, пратаколаў аб адміністратыўным затрыманні на мяне не складалі і да адміністратыўнай адказнасці я не прыцягвалася. Невядомых супрацоўнікаў КДБ цікавілі пытанні маёй грамадска-палітычнай дзейнасці, а менавіта мой удзел у выбарах дэпутатаў мясцовых Саветаў у якасці сябра ініціытыўнай групы па вылучэнні кандыдатам у дэпутаты Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў Корбана Алега Міхайлавіча. Я сапраўды з’яўлася сябрам ініцыятыўнай групы па вылучэнні кандыдата ў дэпутаты Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў Корбана Алега Міхайлавіча, якая была зарэгістраваная ва ўстаноўленым законам парадку адпаведнай тэрытарыяльнай выбарчай камісіяй. Аб чым мне было выдадзена пасведчанне адпаведнага ўзору. У адпаведнасці з палажэннямі Выбарчага кодэксу Рэспублікі Беларусь я ажыцяўляла збор подпісаў выбаршчыкаў аб вылучэнні Корбана А.М. кандыдатам у дэпутаты. 14 снежня 2006 г. Корбан А.М. быў зарэгістраваны кандыдатам у дэпутаты Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў. Супрацоўнікі КДБ задавалі пытанні адносна маіх дачыненняў з Корбанам А.М. і пагражалі прыцягненнем да крымінальнай адказнасці за нібыта ажыцяўленне дзейнасці ад імя незарэгістраванай радыкальнай арганізацыі. Таксама іх цікавілі пытанні маіх асабістых паездак за мяжу, удзел у навучальных семінарах, навучання па праграме ім. Каліноўскага і г.д. Адно з пытанняў датычылася майго магчымага супрацоўніцтва з ЦРУ. У весь час пры гэтай размове прысутнічала Дэкан факультэта Сімховіч В.А. Пасля супрацоўнікі КДБ папрасілі яе выйсьці з пакою на 15 хвілін. Пасля таго, як Дэкан Сімховіч В.А. выйшла, супрацоўнікі КДБ пачалі аказваць псіхалагічны ціск на мяне, патрабуючы майго супрацоўніцтва з КДБ. Пры гэтым яны патлумачылі мне, што ў выпадку маёй адмовы я буду адлічаная з вучобы ў БДЭУ. Яны сказалі, што даюць мне два дні на роздум і папрасілі нікому не распавядаць аб гэтай сустрэчы. 29 снежня 2006 г. яны патэлефанавалі мне на мабільны тэлефон і запрасілі на сустрэчу 30 снежня 2006 г. у галоўны корпус БДЭУ. 30 снежня 2006 г. я разам з маім знаёмым Зьміцерам Касьпяровічам падышлі да галоўнага будынку БДЭУ, дзе мяне ўжо чакаў адзін з супрацоўнікаў КДБ, які раней прадставіўся як Іван. Пабачыўшы, што я не адна, ён адмовіўся размаўляць са мной, але праз некалькі хвілінаў ён пазваніў мне і сказаў, каб я падышла на размову ў Рэктарат Універсітэта. Калі я падышла, то ўбачыла, што супрацоўнікі КДБ стаяць удвух. Гэта былі тыя ж асобы, з якімі я сустракалася напярэдадні ў памяшканні Дэкана факультэта. Яны сказалі, каб я адна прайшла з імі ў Рэктарат для вырашэння пытання майго далейшага лёсу. Аднак, замест Рэктарату яны завялі мяне ў пустую навучальную аудыторыю. Там яны пачалі пагражаць мне, што калі я адмоўлюся супрацоўнічаць з імі, я буду адлічаная з БДЭУ. Я адказала ім адмовай і яны зышлі, паабяцаўшы мне наступстваў за мой учынак.

Лічу, што дзеянні супрацоўнікаў КДБ насілі яўна незаконны характар, парушалі мае законныя канстытуцыйныя правы, дзеючае заканадаўства Рэспублікі Беларусь.

Так, у адпаведнасці з арт. 22 Закона Рэспублікі Беларусь “Аб органах дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь” ад 03.12.1997 г., органы дзяржаўнай бяспекі могуць прыцягваць асобаў да садзейнічання ў вырашэнні задачаў дзяржаўнай бяспекі толькі з іх згоды. Дадзенымі дзяннямі супрацоўнікі КДБ парушылі асноўныя прынцыпы дзейнасці органаў дзяржаўнай бяспекі, выкладзеныя ў арт. 5, 6 вышэйуказанага закона.

Супрацоўнікі КДБ парушылі патрабаванні Закона Рэспублікі Беларусь“Аб аператыўна-вышуковай дзейнасці”, нормы КПК Рэспублікі Беларусь — не прадставілі сваіх службовых пасведчанняў, фактычна правялі допыт без законных на тое падставаў.

Акрамя таго, улічваючы тое, што я з’яўляюсь даверанай асобай кандыдата ў дэпутаты ў Мінскі гарадскі Савет дэпутатаў Корбана А.М., дадзеныя дзеянні супрацоўнікаў КДБ парушалі мае выбарчыя правы. Паколькі супрацоўнікі КДБ схілялі мяне спыніць мой законны ўдзел у выбарах дэпутатаў мясцовых Саветаў у якасці даверанай асобы кандыдата ў дэпутаты, я лічу, што гэтым яны парушылі патрабаванні арт. 5 Выбарчага кодэкса Рэспублікі Беларусь. Службовыя асобы, якія шляхам запалохвання, пагрозаў перашкаджаюць ажыцяўленню грамадзянамі сваіх законных выбарчых правоў паводле арт. 49 Выбарчага кодэкса Рэспублікі Беларусь нясуць крымінальную адказнасць у адпаведнасці з дзеючым заканадаўствам.

У сувязі з гэтым, кіруючыся арт. 6 Закона Рэспублікі Беларусь “Аб органах дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь”, Законам Рэспублікі Беларусь “Аб пракуратуры” я прашу: