"Галоўнае — не падаць духам, што ў Марфы атрымліваецца лепш за ўсіх!" – зняволеныя "Валадаркі" пра праваабаронцу
Шостага верасня ў Мінскім гарадскім судзе будзе агучаны прысуд адразу дзесяці палітзняволеным: каардынатарцы Валанцёрскай службы "Вясны" Марфе Рабковай, валанцёру Андрэю Чапюку, актывістам анархісцкага руху Акіхіру Гаеўскаму-Ханадзе, Аляксандру Францкевічу, Аляксею Галаўко, Аляксандру Казлянку, Паўлу Шпетнаму, Мікіту Дранцу, Андрэю Марачу, Данілу Чулю. Палітзняволенай праваабаронцы пагражае да 20 гадоў калоніі. 17 верасня будзе ўжо два гады як яна ўтрымліваецца за кратамі ў СІЗА-1. "Вясна" сабрала ўспаміны пра Марфу яе сукамерніц і тых, з кім яна сустракалася падчас зняволення.
- Партрэт Марфы Рабковай у праекце "Палітвязынкі"
"Займаецца спортам – такая ўся падцягнутая!"
Вось, што распавядае былая палітзняволеная "Валадаркі", якая ўтрымлівалася з Марфай у камеры вясной:
"Яна добра, нават вельмі, бадрачком. Займаецца спортам – такая ўся падцягнутая! Хоць звычайна ўсе ў турме таўсцеюць больш. Умовы прымальныя, скажам так. Нічога супер-жудаснага няма, на шчасце. Галоўнае — не падаць духам, што ў Марфы атрымліваецца лепш за ўсіх! Прынамсі, так выглядае. Яна баец, якіх пашукаць! І ўсім дапамагае, стараецца падбадзёрыць!"
"Трымаецца яна вельмі добра!"
А гэта гісторыя дзяўчыны, якая бачылася з Марфай вясной падчас паездкі на суд:
"Я не ведала, хто яна. У мяне былі пакеты з рэчамі, а ў яе свабодныя рукі. Яна забрала ў мяне пакеты і несла. Так як у мяне яшчэ матрац быў. Потым мы з ёй разам былі ў камеры часовага ўтрымання, можа гадзіну ці два. Трымаецца яна вельмі добра!"
"Чакала, калі ж ужо астатнія падцягнуцца"
Галоўная рэдактарка “Новага часу” Аксана Колб правяла два месяцы ў СІЗА-1 — і там пабачыла праваабаронцу “Вясны”:
“Марфа выглядае добра. І знешне, і псіхалагічна, і па настроі. Я нават і не думала, што ўбачу Марфу ў іншым стане. Па ўсім бачна, што Марфа ў добрым гуморы. Яна ні аб чым не шкадуе, нягледзячы на тое, што на яе навешваюць і што ёй пагражае”.
У “адстойніку” пры першай сустрэчы Марфа Рабкова і Аксана Колб адразу пазналі адна адну. Пабачыць галоўную рэдактарку “Новага часу” для Марфы не было чымсьці дзіўным:
“Марфа распавядала пра тое, што калі толькі “заехала” на “Валадарку” [верасень 2020 г. —заўв.], то была фактычна адна з “палітычных” жанчын. І казала: усё чакала, калі ж ужо астатнія падцягнуцца. А мы [у “адстойніку”] смяяліся: дык вось хто гэта ўсё нарабіў, чаму астатніх пачалі саджаць!»
"Марфа — канцэнтрацыя самаахвярнасці і сілы волі"
Праваабаронца Таццяна Гацура-Яворская больш за год таму тыдзень правяла з Марфай у адной камеры. Адразу пасля вызвалення Таццяна распавяла пра сваіх сукамерніц, у тым ліку і пра Марфу:
"Марфа Рабкова — канцэнтрацыя самаахвярнасці і сілы волі. Пасля званка на пад’ём у 6 раніцы многія імкнуцца ўрваць 5 хвілін, папесціцца. Маша засяроджана адразу ўстае, засцілае свой ложак па правілах, мяняе вопратку і да 10 вечара ў перапынках паміж шпацырамі, ежай і агульнымі справамі чытае кнігі і піша лісты. У цяперашнюю камеру яна трапіла пасля 25 сакавіка [2021 года], якое яны адсвяткавалі ўсёй камерай ўплеця бел-чырвоныя кветкі з паперы ў валасы і рапартнуўшы на беларускай.
26 [сакавіка] усю камеру расфармавалі. Ні адзін грам цела не дапускае згоды ў абвінавачваннях. І, дарэчы, Маша схуднела прыкладна на 12 кілаграм за свой тэрмін (ёй вельмі падабаецца яе форма цяпер). Дакладна ніхто не ведае — няма вагаў".
"Вясна" таксама выпусціла падкаст з праваабаронцай "Як там Марфа?":
"Пазітыўны, прынцыповы чалавечак, я не ведаю, чым яе можна прабіць. Мне б вельмі хацелася пазнаёміцца з ёй на волі: не ў статусе палітвязня, а ў статусе свабоднага чалавека".
Як там Марфа? Размова з Таццянай Гацура-Яворскай, якая сядзела ў СІЗА-1 разам з Марыяй Рабковай – у падкасце “Вясна прыйдзе”
Праваабаронца Таццяна-Гацура Яворская тыдзень правяла з Марфай у адной камеры.
Падтрымайце Марфу Рабкову лістамі салідарнасці!
Адрас для лістоў, грашовых пераводаў, пасылачак: СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, Марыі Аляксандраўне Рабковай
"158 тамоў кажуць не пра нашу вінаватасць, а пра палітычную матываванасць працэсу", — Аляксандр Казлянка ў апошнім слове
