Адзіная ў Мінску школа для дзяцей з парушэннямі псіхафізічнага развіцця знаходзіцца пад пагрозай закрыцця.
Тэрмін высялення — 1 верасня 2008 года.
Гэтая сталічная навучальная ўстанова мае добрую рэпутацыю. У першую чаргу сярод бацькоў і навучэнцаў. Менавіта сюды, у сярэднюю школу №9, што на Прытыцкага, 16, бацькі прывозяць сваіх дзяцей з многіх мікрараёнаў. Дарослыя не хаваюць, за што цэняць школу: тут працуе кваліфікаваны педагагічны калектыў, з дзецьмі індывідуальна працуюць лагапед і псіхолаг. Пры такім падыходзе навучэнцы, якія маюць цяжкасці ў навучанні, лепш запамінаюць матэрыял.
Аднак... Згодна з рашэннем Мінгарвыканкама ад 2 жніўня 2007 года, дзяржаўная ўстанова адукацыі "Базавая школа №9 г. Мінска для дзяцей з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця" павінна быць выведзена з сістэмы адукацыі з 1 верасня 2008 года.
Гэтая навіна прагучала як гром сярод яснага неба і для дзяцей, і для бацькоў. Тэрмінова быў створаны бацькоўскі камітэт, які распачаў перапіску з чыноўнікамі. У сваім звароце да старшыні ўпраўлення адукацыі Фрунзенскага раёна сталіцы Таццяны Казачонак бацькі папрасілі даць абгрунтаваны адказ наконт таго, чаму вырашана закрыць школу №9. Вось вытрымка з адказу чыноўніцы: "…спецыяльная базавая школа № 9 разлічана на 940 навучэнцаў, а ў 2006/2007 навучальным годзе тут навучалася толькі 278 дзяцей. З іх 117 не мелі паказанняў для далейшага навучання. У школе не створаны ўмовы для дзяцей, якім рэкамендавана навучанне па праграмме пабочнай школы, праграме для дзяцей з цяжкімі парушэннямі маўлення".
Падобныя адказы прадстаўнікі бацькоўскага камітэта атрымалі і з іншых уладных структур. Яны катэгарычна не згодны з такой пазіцыяй.
"Разумееце, адзіную падобную школу ў Мінску хочуць зачыніць. Гэта для нас падобна смерці, — гаворыць прадстаўнік бацькоўскага камітэта Святлана Байрамава (яе дачка Ксенія вучыцца ў восьмым класе гэтай школы). — Чыноўнікі прапануюць нашым дзецям перавесціся ў інтэграваныя класы, дзе яны будуць навучацца разам са здаровымі аднагодкамі. А там, як вы разумееце, калі дзіця не запамінае лічбаў, ніхто з ім дадаткова займацца не будзе. Акрамя таго, відавочна, што дзеці з цэрэбральным паралічам ці затарможанасцю маўлення не могуць паспяваць так, як іх здаровыя аднагодкі. Не сакрэт, што з такіх здаровыя аднакласнікі часцяком здзекуюцца. Я як маці ўпэўнена, што менавіта ў гэтай школе і менавіта з гэтымі педагогамі маёй дачцэ вучыцца лепш. І ніхто мяне ў гэтым не разупэўніць".
Набор у спецыялізаваную школу №9 не вядзецца ўжо два гады. Самыя малодшыя дзеці — вучні 3-га класа, самыя старэйшыя — дзевяцікласнікі. Пасля сёлетняга выпуску застанецца толькі 79 навучэнцаў. Зразумела, што пры такой малой колькасці школьнікаў навучальных гадзін "не дабіраюць" і выкладчыкі, што ў рэшце рэшт адбіваецца на іх зарплаце... Аднак бацькі ўпэўнены, што набор быў спынены штучна, каб пад выглядам аб'ектыўнай прычыны школу зачыніць.
Валявое рашэнне Міхаіла Ціцянкова
На мінулым тыдні ў школе адбыўся бацькоўскі сход, на які быў запрошаны ўвесь педагагічны калектыў на чале з дырэктарам Наталляй Сакаловай. Прысутнічалі таксама чыноўнікі з аддзела адукацыі Фрунзенскага раёна сталіцы і прадстаўнікі Мінгарвыканкама — старшыня камітэта па адукацыі Уладзімір Шчэрба і яго непасрэдны начальнік — намеснік старшыні Мінгарвыканкама Міхаіл Ціцянкоў.
Напачатку перад бацькамі выступіла старшыня ўпраўлення адукацыі Фрунзенскага раёна Таццяна Казачонак. Яна паведаміла бацькам, што падчас вясенніх канікул у школе будзе працаваць лагер. Прысутныя сталі шаптацца, маўляў, чыноўніца зацягвае час, не даючы бацькам выпрацаваць агульную лінію паводзінаў. І раптам прагучала пытанне ў лоб: "Таццяна Эдуардаўна, вы так цудоўна расказваеце пра школьны лагер, а чаму не гаворыце аб тым, што будзе з нашымі дзецьмі восенню, дзе яны будуць вучыцца?"
"Вашы дзеці будуць вучыцца не ў гэтай школе", — коратка адказала Казачонак. І бацькам стала зразумела, што дыялогу не атрымаецца.
"Нас проста не хочуць чуць", — шумелі яны. Праз некалькі хвілін на дошцы за спінай выступаючых чыноўнікаў з'явіўся надпіс: "Нас не задавальняе рашэнне Мінгарвыканкама".
Крыху разрадзіў напружанасць у гэтай сітуацыі намеснік старшыні Мінгарвыканкама Міхаіл Ціцянкоў. "Я бачу, што сітуацыя няпростая, трэба нешта вырашаць. Але мы з вамі ваяваць не будзем", — запэўніў бацькоў Ціцянкоў. — Калі горад прыняў няправільнае рашэнне, то я прыеду і папрашу прабачэння перад вамі, капялюш з мяне не зваліцца".
Менавіта Ціцянкоў прызнаўся, што гарадскія ўлады маюць намер адкрыць у будынку школы кадэцкі корпус для дзяцей-сірот.
Аднак пазіцыя бацькоў засталася нязменнай: расфарміроўваць школу немэтазгодна! Сваю пазіцыю яны абгрунтавалі неблагім веданнем нарматыўных актаў . У прыватнасці, спаслаліся на Закон "Аб адукацыі асоб з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця", дзе напісана, што прадстаўнікі такіх асоб маюць права на "выбар установы адукацыі, форму атрымання спецыяльнай адукацыі з улікам рэкамендацыі карэкцыйна-развіваючага цэнтра навучання і рэабілітацыі".
Акрамя таго, бацькі паведамілі Ціцянкову, што ў атэстаты дзяцей, якія заканчваюць школу №9, апошнім часам робіцца дапіска аб тым, што дзеці навучаліся ў школе для асоб з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця. На думку бацькоў, гэтая дапіска - "кляймо", якое псуе далейшае і без таго нялёгкае жыццё іх дзяцей. Ціцянкоў быў здзіўлены падобнай навіной: "Абяцаю, калі гэта выходзіць за межы прававога поля, мы абавязкова будзем разбірацца", — сказаў Міхаіл Сяргеевіч.
Напрыканцы сустрэчы з бацькамі гарадскі чыноўнік агучыў рашэнне: школа №9 будзе функцыянаваць. Чыноўнік даручыў супрацоўнікам адміністрацыі Фрунзенскага раёна знайсці будынак, дзе б дзеці разам з педагогамі маглі б працягваць навучанне...
Праўда, Міхаіл Ціцянкоў не патлумачыў, ці будзе ажыццяўляцца далейшы набор у гэтую школу. А гэтае пытанне надзвычай актуальнае. На жаль, колькасць дзяцей з парушэннямі псіхафізічнага развіцця і цяжкасцямі навучання з году ў год не змяншаецца...
Безвыніковы візіт
На сустрэчу ў адміністрацыю Фрунзенскага раёна сталіцы прадстаўнікі бацькоўскага камітэта хадзілі ў мінулую пятніцу.
"Усё застаецца па-ранейшаму, быццам Ціцянкова ніхто і не пачуў, — гаворыць удзельніца сустрэчы Святлана Байрамава. — Ніхто ніякіх будынкаў, дзе б магла размясціцца школа, нам не паказаў. Нам прапанавалі паказаць школы, куды плануецца размеркаваць нашых дзяцей цэлымі класамі. Атрымліваецца, што школа №9 спыняе сваё існаванне, аднак мы супраць такога павароту падзей, і будзем змагацца далей. Чыноўнікі не разумеюць ці не хочуць разумець, што праблема гэтым не знімаецца. Ну, дадуць нашым дзецям давучыцца. А далей што? Куды ісці астатнім хворым дзеткам?"
Бацькі настроены ісці да канца ў справе захавання школы. Яны маюць намер звярнуцца да ўладыкі Філарэта. Зварот, у якім падрабязна расказваецца пра сітуацыю, накіраваны і ў Адміністрацыю Аляксандра Лукашэнкі...