Шчукіна з Акрэсьціна аўтаматчыкі вывезьлі ў бязьлюдны раён
Вечарам 8 ліпеня пасьля пяцісутачнага адміністрацыйнага арышту з Цэнтра ізаляцыі правапарушальнікаў на вуліцы Акрэсьціна ў Мінску павінен быў выйсьці 69-гадовы праваабаронца Валерый Шчукін, якога затрымалі 3 ліпеня на Прывакзальнай плошчы падчас акцыі маўклівага пратэсту. Незадоўга да заканчэньня тэрміну пакараньня аўтаматчыкі ў міліцэйскай форме вывезьлі яго ў бязьлюдны раён гораду і пакінулі там.
У гутарцы з карэспандэнтам БелаПАН
Шчукін паведаміў, што тэрмін пакараньня мінаў у 19:35. «Хвілін за 20 да
гэтага мяне папрасілі прайсьці ўніз з рэчамі — звычайная працэдура
перад вызваленьнем. Аддалі тэлефон, і тут высьветлілася, што мяне
чакаюць двое з аўтаматамі, а зь імі невядомы ў цывільным. На ім не было
напісана, што ён з КДБ, ён маўчаў, але міліцыянеры ўвесь час глядзелі
на яго, і было ясна, што гэта вялікая „шышка“.
Мне сказалі, што трэба праехаць у РУУС. Я адказаў, што нікуды не паеду
і буду чакаць завяршэньня тэрміну тут. Дзяжурны заявіў, што я абавязаны
падпарадкавацца, бо тэрмін арышту яшчэ не скончыўся. Я пачаў
тэлефанаваць блізкім. Дзяжурны заламаў рукі, вырваў тэлефон, які я ўжо
потым знайшоў у сумцы.
Гэтыя двое з аўтаматамі зацягнулі мяне на задняе сядзеньне міліцэйскага
аўтамабіля, у якім знаходзіўся вадзіцель, таксама ў форме. Чалавек
у цывільным застаўся ў ЦІП. Адзін зь міліцыянераў, вагой кілаграмаў 90,
сказаў мне: ці ты садзішся сам, ці я сяду на цябе. Сядзець пад
міліцэйскай задніцай мне было не вельмі цікава, і я сеў сам. Рэчы
закінулі ў багажнік.
Ехалі нядоўга. Прывезьлі ў раён завулка Соф’і Кавалеўскай, прыкладна
за кілямэтар ад апошняга прыпынку аўтобуса, дзе мяне з рэчамі
і пакінулі — паміж плотам і ярам. Імітацыі расстрэлу не было, але ўсё
адно задавальненьне не з прыемных. Я патэлефанаваў сваім, мяне забралі
і прывезьлі да сьцен ЦІП, дзе чакалі астатнія», — расказаў Валерый
Шчукін.
Гэта здарэньне ён назваў «абсалютным бязьмежжам». У той жа час Шчукін
лічыць, што сьпецслужбы выбралі няправільную мішэнь: «Знайшлі каго
палохаць — кадравага афіцэра. Мне ўжо амаль 70 гадоў. Усё адно, памру
я ў 70 ці мяне расстраляюць у 69».
На Прывакзальнай плошчы 3 ліпеня Шчукін абараняў ад невядомых
у цывільным свайго ўнука, а судовы працэс у дачыненьні да праваабаронцы
зацягнуўся на чатыры гадзіны.