Блог Паўла Сапелкі: Бойся адзінарогаў і фламінга
Юрыст Праваабарончага цэнтра "Вясна" Павел Сапелка ў новым выпуску блога "Слова аб праве" ў "БелГазеце" разважае пра наступствы ўвядзення забароны ЛГБТ-прапаганды і парушэнні правоў чалавека ў сувязі з такой забаронай.
На пачатку лютага стала вядома, што вернікі – прадстаўнікі хрысціянскіх канфесій – падрыхтавалі да падачы ў Адміністрацыю прэзідэнта 55 тысяч подпісаў пад петыцыяй, запушчанай групай пралайф-актывістаў, з патрабаваннем аб абмежаванні ЛГБТ-прапаганды.
Гісторыя будзе няпоўнай, калі не ўспомніць пра папярэднюю петыцыі Каардынацыйнага савета грамадскіх прасямейных сілаў Беларусі ў 2018 годзе: яна тычылася ліберальнай канцэпцыі закона "Аб супрацьдзеянні хатняму гвалту". Тая петыцыя была сама па сабе адносна кароткай і нейтральнай, але вось тлумачэнне аўтарамі сэнсу яе пасылаў і палажэнняў расстаўляла ўсе кропкі над "i". Змагары з ювенальнай юстыцыяй (гэта ў іх наогул лаянкавае слова) усур'ёз турбаваліся аб тым, што гвалт над дзіцём і жонкай (іх мужчыны па вызначэнні непаражальныя) можа стаць проціпраўным нават у тым выпадку, калі няма пагрозы жыццю і здароўю пацярпелага (трэба разумець, гэта калі б'юць з любоўю, з высокімі намерамі і верай у багоў), дбалі за ўнясенне ў закон вызначэння "традыцыйных сямейных каштоўнасцяў". Яшчэ "пралайфераў" турбавалі спасылкі ў законе на нейкія незразумелыя ім формы сямейнага гвалту, тыпу эканамічнага, сэксуальнага і псіхалагічнага; на распаўсюд абароны закона на іншыя акрамя шлюбных формы сумеснага пражывання (былыя і фактычныя супругі, напрыклад). Змагары за традыцыйныя сямейныя каштоўнасці не разумелі, як можна абараняць правы ахвяры без яе ўласнай заявы, як можна наогул залазіць у свет сям'і, навязваючы ёй нейкія правілы і абмежаванні, наогул рабіць замах на патрыярхальную сям'ю – аснову быцця.
Прыкметамі небяспекі канцэпцыі аўтары звароту лічылі ў першую чаргу закладзеныя ў іх прынцыпы, "супрацьлеглыя вучэнню Царквы і традыцый народа".
Ну так, вучэнні разнастайных цэркваў – гэта проста ўзор для пабудовы сям'і; яны, як вядома, адно аднаго лепш: там і пра розгі, і пра разбіванні немаўлятаў аб камень, пра сыноў у якасці ахвяраў, а ў якасці самага бяскрыўднага – правіла аб безумоўным падпарадкаванні жонкі мужу. Аб старазапаветным Лоце з яго дочкамі нават неяк няёмка нагадваць...
Там жа аўтары наракалі на фактычнае прызнанне гендэрнай роўнасці ("сціранне межаў паміж жанчынай і мужчынам", на думку вернікаў), а таксама "розных нетрадыцыйных падлогаў, скрыўленняў". Тады ідэі, закладзеныя ў звароце, знайшлі гарачае адабрэнне ў кіраўніка дзяржавы, і пасля яго вербальнай ацэнкі Канцэпцыя патанула, відаць, незваротна.
Што ж, калі забараніць і абмежаваць – гэта наша ўсё, то трэба быць паслядоўным. Яшчэ раней, у чэрвені таго ж 2018 года, прыхільнікі традыцыйных каштоўнасцяў нанеслі ўдар і па прадстаўнікам ЛГБТ-супольнасці, калі сем тысяч грамадзянаў накіравалі прэзідэнту калектыўныя лісты з прапановай разгледзець пытанне прыняцця закона аб забароне прапаганды гомасэксуалізму і іншых формаў нетрадыцыйных сэксуальных паводзінаў сярод непаўналетніх. Цяперашні зварот як раз дэкларуе пераемнасць тых пазіцый, хоць, як і раней, нічога канкрэтнага адносна азначэнняў тыпу "прапаганды гомасэксуалізму", "традыцыйных каштоўнасцяў" не ўтрымлівае.
Вядома, за гэтым цемрашальствам, густа запраўленым дасылкамі да рэлігійных традыцый, можна назіраць толькі як за шаманскімі скокамі юродзівых, аднак некалькі абставінаў перашкаджаюць захоўваць спакой: у шэрагах неаінквізітараў ўжо не толькі прыдуркаватыя і паўадукаваныя маргіналы і клірыкі ў адпаведнасці са займаемымi пасадамі, але і цалкам адукаваныя і прыстойна апранутыя дзядзькі і цёткі, хлопчыкі і дзяўчынкі. Няхай новым тарквемадам не хапае дапытлівасці праверыць усю тую лухту, якую яны транслююць у інфармацыйную прастору, але інтэлект ужо цалкам дазваляе знайсці на прасторах сеткі, завучыць і репостнуть фейк-страшылкі пра блакітных адзінарогаў, ружовых фламінга, вясёлку і бацькоў №1 і №2 – гэта вам не бабулькі ў хустачках, якія маглі толькі выразна плюнуць услед і ціхенька пабожна мацюгнуць.
Горш толькі відавочны факт, што гэтыя неглыбокія ісціны, часам пераходзячыя ў гласалаліі, знайшлі водгук не толькі ў асяроддзі ім падобных, але і ва ўрадзе: Міністэрства аховы здароўя, відавочна вырашыўшы ўсе надзённыя праблемы медыцыны, таксама паклапацілася пра традыцыйныя сямейныя каштоўнасці і выступіла (нягучна, праўда, амаль таемна) за закон, што таксама ўпотай абмяркоўваецца ў вярхах, аб адміністрацыйнай і крымінальнай адказнасці за распаўсюд інфармацыі, якая дыскрэдытуе інстытут сям'і і шлюбна-сямейныя адносіны, а таксама за павышэнне ўзросту згоды да 18 гадоў для гомасэксуалаў і вызначэнне адпаведнага крымінальнага пакарання для парушальнікаў.
Гаворачы аб увядзенні адказнасці за распаўсюд інфармацыі, якая дыскрэдытуе інстытут сям'і і шлюбна-сямейныя адносіны – аж да крымінальнай, рана яшчэ абмяркоўваць, што гэта будзе азначаць ў дэталях. Відавочна, гэта будзе нейкі гамафобны брэд, закрашаны расплывістымі спасылкамі на традыцыі і каштоўнасці, уклад і гісторыю. У Расіі закон аб адміністрацыйнай адказнасці за ЛГБТ-прапаганду (па сутнасці – за любое выказанае меркаванне аб нармальнасці негетэрасэксуальных адносінаў) ужо павольна працуе, паспеўшы атрымаць прадказальную ацэнку Еўрапейскага суда па правах чалавека: закон парушае артыкулы еўрапейскай Канвенцыі па абароне правоў чалавека аб свабодзе слова і забароне дыскрымінацыі.
Другая палова верагодна існуючага законапраекта, якая тычыцца ўзросту згоды, – гэта праект дыскрымінацыі прадстаўнікоў ЛГБТ, які таксама нічым добрым не запомніцца: асуджэнне да пазбаўлення волі прадстаўнікоў ЛГБТ нароўні з гвалтаўнікамі і педафіламі будзе несправядлівым. Больш за тое, у краіне – спадчынніцы вялікай дзяржавы-лагера гэта яшчэ пацягне пагрозу праву не падвяргацца жорсткаму і зневажальнаму абыходжанню.
Іншымі словамі, у гісторыі з законапраектам, магчыма, усё самае цікавае будзе ў спадарожных вызначэннях і практыцы прымянення, як і ў закліку "пралайфераў", якія ў барацьбе за лепшае жыццё для дзяцей і захаванне нацыі ў цэлым не саромеюцца "ставіць да сценкі" усіх , хто не крочыць з імі ў нагу, спяваючы гімны і размножваючыся толькі натуральным шляхам.
