Любоў Кавалёва: "Рашэнне КПЧ ААН адносна парушэнняў у справе майго сына мусіць стаць настольнай кнігай для ўсіх суддзяў"
12 сакавка маці расстралянага паводле прысуду Вярхоўнага суду Уладзіслава Кавалёва схадзіла на прыём да старшыні Віцебска абласнога суду Мікалая Хамічонка. Ён не дазволіў ёй раздаць брашуры з рашэннем КПЧ ААН пад пагрозай прызнаць такія дзеянні незаконным пікетаваннем.
На думку Любові Кавалёвай, усе парушэнні, прызнаныя КПЧ ААН у справе, датычнай абвінавачання ў арганізацыі выбуху ў мінскім метро 11 красавіка 2011 года, мусяць быць прааналізаваныя суддзямі, якія выносяць цяжкія прысуды – уключна са смяротным пакараннем:
"Суддзі мусяць памятаць пра тое, што яны вырашаюць чалавечыя лёсы! І разумець сваю адказнасць за гэта, не дапускаць парушэнняў, падобных тым, што прызнаў КПЧ ААН у дачыненні да Уладзіслава. Зрэшты, парушэнні былі прызнаны і падчас следства па гэтай справе, і падчас суду, і ўжо пасля – калі майго сына расстралялі, не прыняўшы да ўвагі зварот КПЧ адтэрмінаваць выкананне прысуду да высвятлення ўсіх акалічнасцяў… Я прынесла 25 брашур з рашэннем КПЧ ААН у Віцебскі абласны суд, каб перадаць ва ўласныя рукі кожнаму суддзі. Старшыня суду не дазволіў гэтага. А на маю прапанову, каб выйсці з будынка і перадаваць брашуры на ўваходзе, Мікалай Хамічонак адказаў катэгарычна: што гэта будзе расцэньвацца як несанкцыянаваны пікет".
Прысутны на прыёме праваабаронца Павел Левінаў паспрабаваў дабіцца тлумачэнняў, чаму перадаць брашуры нельга:
"Старшыня суду сказаў, што гэта – матэрыяльныя каштоўнасці, і іх раздача і атрыманне можа разглядацца як хабарніцтва! Аднак адну брашуру ён узяў і паабяцаў, што давядзе змест да ўсіх суддзяў. Што да прапановы раздаць брашуры па-за межамі будынка, то спадар Хамічонак заявіў, што гэта будзе пікетаванне, бо "мае палітычныя мэты". Патлумачыць, пры чым ту палітыка, ён так і не змог".
Такія самыя брашуры з рашэннем КПЧ ААН Любоў Кавалёва адправіла поштай ва ўсе абласныя суды Беларусі, а таксама ў пракуратуры ўсіх узроўняў.
Апроч гэтага, маці і сястра абвінавачанага за тэракт у метро і пакаранага смерцю жыхара Віцебску звярнуліся да Генеральнага пракурора Аляксандра Канюка. Яны патрабуюць ўзналення расследавання гэтай справы па адкрытых новых абставінах з мэтай наступнай пасмяротнай рэабілітацыі Уладзіслава Кавалёва.
Уладзіслаў Кавалёў і яшчэ адзін жыхар Віцебску, Дзмітрый Канавлаў былі асуджаны за арганізацыю і здзяйсьненне тэракту у менскім метро ў кастрычніку 2011 года. У сакавіку 2012 года абодва былі пакараныя смерцю. Афіцыйная дата выканання прысуду – 15 сакавіка 2012 года, хаця сваякі расстралянага маюць падставы меркаваць, што прысуд быў выкананы раней – 11 сакавіка.
З таго часу маці Уладзіслава Кавалёва змагаецца за тое, каб ёй выдалі цела сына і паведамілі дакладную дату выканання смяротнага прысуду. Яна спасылаюцца на рашэнне Камітэта па правах чалавека ААН, згодна з якім утойванне месца пахавання чалавека, да якога прыменена смяротнае пакаранне, расцэньваецца як катаванне.
Любоў Кавалёва не верыць у вінаватасць сына, лічыць крымінальнае абвінавачанне па гэтай справе сфальшаваным, судовае разбіральніцтва - несправядлівым, а прысуд – незаконным. Яе пазіцыю падзяляюць многія жыхары як Беларусі, так і замежжа.