"Чаму вы так абражаеце АМАП?" — працяг суда над Паўлам Спірыным, на які не трапіла каля 70 чалавек Дапоўнена
У Мінскім гарадскім судзе 25 студзеня ў 10.00 пачаўся суд па крымінальнай справе ў дачыненні да Паўла Спірына. Не ўсе жадаючыя змаглі трапіць туды—каля 70 чалавек засталося стаяць па-за заляй судовых паседжанняў, бо ім не хапіла месца. Дзверы залі зачынілі.
Блогера Паўла Спірына абвінавачваюць у частцы 1 артыкула 130 КК РБ (Наўмысныя дзеянні, накіраваныя на ўзбуджэнне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай альбо іншай сацыяльнай варожасці або варожасці па прыкмеце расавай, нацыянальнай, рэлігійнай, моўнай ці іншай сацыяльнай прыналежнасці).
Падставай для крымінальных спраў Спірына сталі яго два відэа, якія ён размясціў на сваім youtube-канале: фільм “Грань”, які занесены ў спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў, а таксама відэа пад назвай “Жудасная тайна генпракурора Беларусі: карт-бланш на садызм”.
У пачатку судовага пасяджэння Спірын хадайнічаў аб адмове ад адваката. Сваю віну блогер не прызнаў. На судовы працэс яго заставілі пад канвоем. Знаходзіцца ён у клетцы.
Як паведамляе "Радыё Свабода", Спірын таксама заявіў, што не давярае пракурору, і хадайнічаў аб выкліку сведак, якія выказвалі сваё меркаванне пра фільм і былі дапытаныя следствам.
Як паведамляюць naviny.by, у абвінавачванні прагучалі імёны больш за дзесяць чыноўнікаў, у дачыненні да якіх Спірын фармаваў у грамадстве варожасць і нібыта заклікаў да гвалтоўных дзеянняў супраць іх. Паводле версіі абвінавачвання, відэапрадукцыя Спірына фармуе ў грамадстве варожасць у дачыненні да пэўнай сацыяльнай групы, а менавіта дзяржслужачых.
Працэс вядзе суддзя Дзіна Кучук, у якасці дзяржабвінаваўцы выступае Антон Цюменцаў.
***
Пасля абедзеннага перапынку судовае пасяджэнне над Спірыным працягнулася-жадаючых трапіць на яго было менш.
Свае пытанні дзяржабвінаваўца звязваў з "ацэнкай, якая тычылася дзеянняў супрацоўнікаў міліцыі" — бо яна змяшчалася ў відэа Паўла “Жудасная тайна генпракурора Беларусі: карт-бланш на садызм”:
"Вы ўказваеце, што адны супрацоўнікі рабілі гэта дзеля жылля, а іншыя гэта рабілі дзеля задавальнення сваіх садысцкіх схільнасцей. На чым заснаваныя [такія] высновы?”
На гэта Павел адказаў, што бачыў на сайце Менгарвыканкама чаргу з 400 супрацоўнікаў АМАП, якія маюць патрэбу ў жыллі. Што тычыцца ж садысцкіх схільнасцяў — гэта, на думку Паўла, можна ўбачыць зыходзячы з таго, што адбывалася ў Беларусі 9-11 жніўня 2020 года.
"Што незвычайнага пракуратура тут бачыць? Заўсёды, калі ёсць спрэчкі пра ўладу — заўсёды выяўляюцца не лепшыя чалавечыя якасці", — адзначыў Павел Спірын.
Таксама падсудны падкрэсліў, што ў сваім відэа ён не меў на ўвазе абсалютна ўсіх супрацоўнікаў АМАП, а толькі частку з іх:
“АМАП – гэта як зброя, як аўтамат Калашнікава. Яе можна выкарыстоўваць, напрыклад, для абароны дзяржаўнай мяжы. Але калі аўтаматам можа авалодаць злачынец, то АМАП можа стаць прыладай злачынства [ ... ]".
Акрамя таго, Спірын адзначыў, што ўсё сказанае ім у відэа — гэта яго асабістае меркаванне.
"Падонак з нашыўкай "АМАП" засоўваў у задні праход міліцэйскую дубінку, а ты павінен усміхацца і маўчаць", — працытаваў дзяржабвінаваўца словы з відэа Спірына. — Чаму вы так абражаеце АМАП?”
"Калі супрацоўнік АМАП здольны такое зрабіць — значыць ён падонак. Усё гэта сказана ў кантэксце".
"Што вам вядома па фактах, што [такія дзеянні здзяйсняў] супрацоўнік АМАП або грамадзянін? [...] Ці дадзена ацэнка Следчым камітэтам ці Генеральнай Пракуратурай тым фактам, якія вы выкладаеце?", — спытаў дзяржабвінаваўца.
“Не”.
"Чаму вы тады даеце такую ацэнку, што гэта былі [менавіта] супрацоўнікі АМАП?”
Акрамя таго, дзяржабвінаваўца адзначыў, што відэа Спірына змяшчае крытыку мірных пратэстаў. Спірын адказаў, што гэта звязана з тым, што ўдзел у мірным пратэсце ў Беларусі цягне за сабой адміністрацыйнае пакаранне і, як стала зразумела пазней, крымінальная пераслед.
Павел Спірын таксама адзначыў, што не думаў распальваць ніякай варожасці:
"Мае продкі ваявалі з фашыстамі — і я проста не хачу, каб у нас была грамадзянская вайна".
Фільм "Грань", прысвечаны антынаркатычнаму заканадаўству ў Беларусі, таксама быў прагледжаны падчас судовага працэсу. Мэту стварэння гэтага фільма Спірын апісаў так:
"Я законапаслухмяны грамадзянін. Я стварыў "Грань" таму, што не хацеў, каб гэтая бяда [наркотыкі — Заўв.] кранула любога дзіцяці ў нашай краіне... Неўзабаве з'явіўся антынаркатычны дэкрэт Лукашэнкі — ён значна абцяжарваў адказнасць за распаўсюд наркотыкаў. Я здзівіўся, але спачатку паверыў у ілюзію: што жорсткая рэакцыя чыноўнікаў на наркотыкі выкліканая тым, што чыноўнікі сапраўды спалохаліся — іх дзеці таксама могуць патрапіць у такую сітуацыю. Аднак гэта было памылкай…"
Спірын апісаў праблемы, якія з'явіліся з узмацненнем жорсткасці антынаркатычнага заканадаўства — непаўналетнія садзяцца на велізарныя тэрміны, у школах не праводзяць дастаткова сур'ёзнай агітацыі і тлумачэнні, як дзеці могуць залучыцца, самі таго не ведаючы, у такую дзейнасць (праз Інтэрнэт-крамы), а ў турмах жа зняволеныя цяжка працуюць, аднак атрымліваюць у якасці зарплаты ўсяго некалькі рублёў у месяц. Павел Спірын меў мэту: "дзеці нарэшце перастануць гніць у турмах і ў іх нарэшце з'явіцца шанец на добрае жыццё". Таксама Павел адзначыў, што згодна з заканадаўствам, ён мае права атрымліваць, распаўсюджваць і захоўваць інфармацыю, а пераслед грамадзян за крытыку караецца пазбаўленнем волі тэрмінам да чатырох гадоў — гэта ён і памятаў пры стварэнні свайго фільма:
"У маім дакументальным фільме няма абразы, гэта проста жорсткая крытыка".
Дзяржабвінаваўцу ж цікавілі многія фармулёўкі, выкарыстаныя Спірын у "Грани", напрыклад:
"Чаму вы зрабілі выснову аб датычнасці супрацоўнікаў МУС і пракуратуры да незаконнага абароту наркатычных сродкаў?"
"Чаму вы лічыце, што ў Шуневіча (міністра МУС на момант выхаду фільма — Заўв.) "ёсць бізнес-імперыя, на якой працуюць непаўналетнія"? [...] Але ж вы валодаеце інфармацыяй, што МУС — гэта дзяржаўны орган, а не прыватнае прадпрыемства?"
Судовы працэс па крымінальнай справе Паўла Спірына будзе працягнуты 26 студзеня.