Актывісты - суду: "У правядзенні мерапрыемства 25 сакавіка нам было б адмоўлена пры любых умовах"
Права на мірны сход. Фота: Новы час
Мінскі гарадскі суд разгледзіць касацыйную скаргу на адмову Мінгарвыканкама ў правядзенні 25 сакавіка мітынга і дэманстрацыі ад плошчы Якуба Коласа да плошчы Парыжскай камуны ў Мінску. Пасяджэнне адбудзецца 21 чэрвеня ў 11.00.
Актывісты аргкамітэта па стварэнні Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі («Народная грамада») Сяргей Cпарыш, Валянцін Троцкі і Ігар Краўчанка падавалі заяўку ў Мінгарвыканкам 7 сакавіка на правядзенне масавага мерапрыемства, прымеркаванага да святкавання 100-годдзя БНР, аднак, 19 сакавіка атрымалі адмову.
Пасля гэтага актывісты звярнуліся ў суд Маскоўскага раёна г. Мінска са скаргай на рашэнне Мінгарвыканкама, які толькі толькі 24 красавіка разгледзеў яе і палічыў, што Мінгарвыканкам законна і абгрунтавана адмовіў у правядзенні масавага мерапрыемства, спаслаўшыся на арт. 9 Закона "Аб масавых мерапрыемствах у Рэспубліцы Беларусь".
Актывісты з рашэннем суда не пагадзіліся і падалі скаргу ў касацыйным парадку ў Мінскі гарадскі суд. У ёй яны паказалі, што сапраўды ў пададзенай на правядзенне мерапрыемства заяве ўказалі месца правядзення (праспект Незалежнасці на ўчастку ад плошчы Незалежнасці да плошчы Калініна), якое забаронена Законам i рашэннем Мінгарвыканкама №1554 ад 2 чэрвеня 2011 года.
Разам з тым, заяўнікі адзначаюць, што сумесным заключэннем БДІПЧ АБСЕ і Венецыянскай камісіі №FOA-BEL/201/2012 CDL-AD(2012)006 ад 20 сакавіка 2012г., Закон «Аб масавых мерапрыемствах у Рэспубліцы Беларусь» прызнаны не адпавядаючымі міжнародным стандартам і Кіруючым прынцыпам па свабодзе мірных сходаў, зацверджаным БДІПЧ/АБСЕ і Венецыянскай камісіяй.
Акрамя таго, у п.30 Заключэння нагадваецца, што дзяржавы-ўдзельніцы Міжнароднага Пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах, якой з'яўляецца і Рэспубліка Беларусь, абавязаны прыняць пазітыўныя меры, каб гарантаваць права на свабоду сходаў. У адпаведнасці з арт. 21 МПГПП, гэта не толькі права на адмоўную свабоду ад ўмяшання, але і станоўчая абавязак дзяржавы садзейнічаць і абараняць мірныя сходы шляхам увядзення «на месцы адэкватных механізмаў і працэдур для таго, каб свабода практычна выкарыстоўвалася і не падвяргалася празмернаму бюракратычнаму рэгуляванню».
«У святле такога разумення, Закон аб масавых мерапрыемствах павінен служыць для палягчэння правядзення сходаў, а не ўсталёўваць перашкоды для ажыццяўлення асноўных правоў чалавека», - падкрэсліваецца ў скарзе.
Аднак, на практыцы агульныя абмежаванні на месцы, час і парадак правядзення сходаў, занадта абмежавальныя і, па большай частцы, не адпавядаюць прынцыпу прапарцыянальнасці, абавязку дзяржавы абараняць мірныя сходы і прэзумпцыі на карысць правядзення сходаў.
«Мінгарвыканкамам не прыведзена абгрунтаванняў, чаму абмежаванне нашых правоў з'яўляецца неабходным, і якім чынам правядзенне мерапрыемства па маршруце, указанаму ў заяве, можа пашкодзіць інтарэсам дзяржаўнай і грамадскай бяспекі, парушыць грамадскі парадак, правы і свабоды іншых асобаў, у сувязі з чым рашэнне з'яўляецца незаконным», - адзначаюць заяўнікі.
Яны звяртаюць увагу, што кіраўнік мясцовага выканаўчага і распарадчага органа або яго намеснiк пры разглядзе заявы ў мэтах забеспячэння правоў і свабод грамадзянаў, грамадскай бяспекі, а таксама нармальнага функцыянавання транспарту i арганiзацый мае права па ўзгадненні з арганізатарам (арганізатарамі) масавага мерапрыемства змяніць дату, месца і час яго правядзення.
Аднак, іншых варыянтаў правядзення масавага мерапрыемства актывістам прапанавана не было.
«Наадварот, у рашэнні выразна паказана, што правядзенне ўказанага ў заяве масавага мерапрыемства 25.03.2018 г. не дазваляецца нам на ўсёй тэрыторыі г.Мінска, што парушае нашыя правы і дазваляе выказаць здагадку, што ў дазволе заяўленага мерапрыемства нам было б адмоўлена пры любых умовах», - сцвярджае Валянцін Троцкі.
Актывісты просяць Мінгарсуд рашэнне суда Маскоўскага раёна г. Мінска адмяніць і вынесці новае рашэнне аб прызнанні пададзенай скаргі абгрунтаванай, а рашэнне Мінгарвыканкама аб забароне правядзення масавага мерапрыемства неправамерным і парушаючым правы заяўнікаў.
