Васіль Сарочык працягвае змагацца зь міліцыяй
Раней судзьдзя Цэнтральнага раённага суду Менску Валеры Есьман адхіліў скаргу
Сарочыка на закрыцьцё крымінальнай справы супраць чатырох міліцыянтаў, якія
зьбівалі яго.
У сваёй пастанове судзьдзя Есьман адхіліў усе паказаньні Сарочыка і зазначыў, што ў дзеяньнях
опэрупаўнаважанай Жанны Багданоўскай «адсутнічае
склад крымінальнага злачынства, а праяўляюцца прыкметы дысцыплінарнай правіны».
Васіль
Сарочык назваў рашэньне судзьдзі Есьмана несправядлівым. Ён заявіў
Свабодзе, што будзе далей змагацца за тое, каб пакараць міліцыянтаў, якія яго
зьбівалі. Цяпер разам з адвакатам ён рыхтуе скаргу ў Менскі гарадзкі суд.
«Яны адпіраюцца. Але мы будзем ісьці да канца, будзем
абскарджваць далей. Нам з адвакатам толькі ў судзе Цэнтральнага раёну Менску ў
Есьмана далі пазнаёміцца з крымінальнай справай, якая складаецца з трох тамоў.
Мы там цэлы месяц сядзелі, бо калі прадстаўнікі Сьледчага камітэту выходзілі з
пакоя, то і нам трэба было выходзіць, таму за дзень удавалася вывучыць па
некалькі старонак».
Васіль
Сарочык сказаў, што кіраўніцтва аўтастаянкі і калегі яго цалкам
падтрымліваюць у змаганьні за праўду.
«Я хацеў заяву напісаць на звальненьне, але дырэктар сказаў:
я паўстаянкі разганю, але ты ня звольнісься. Мяне падтрымліваюць, кажуць –
працягвай, трэба іх пакараць».
Як Сарочыка катавалі ў міліцыі
Інцыдэнт здарыўся 14 лістапада 2013 году.
Па словах Васіля Сарочыка, у пункт аховы аўтастаянкі прыйшлі
два супрацоўнікі праваахоўных органаў, адзін зь якіх быў у цывільным. Не
прад’яўляючы дакумэнтаў і нічога не тлумачачы, яны загадалі вартаўніку
накіравацца ў пастарунак міліцыі Ленінскага раёну Менску.
Каля гадзіны Сарочык знаходзіўся ў памяшканьні дзяжурнай
часткі, а затым яго адвялі на допыт. Пазьней высьветлілася, што допыт
праводзіла опэрупаўнаважаная Жанна Багданоўская.
Па словах Сарочыка, Багданоўская надзела на яго кайданкі і
стала зьбіваць, патрабуючы прызнацца ў крадзяжы надмагільных плітаў, якія
захоўваліся на тэрыторыі аўтастаянкі, а таксама саляркі і акумулятараў з
машынаў. Акрамя таго, ад вартаўніка спрабавалі дамагчыся прызнаньня ў тым, што
ён пэрыядычна рабаваў кіёскі на рынку.
Пэнсіянэр спрабаваў тлумачыць, што ня ведае, пра што ідзе
гаворка, але пасьля гэтага зьбіцьцё толькі ўзмацнілася.
Як сьцьвярджае Сарочык, яго білі нагамі і дубінкамі па
галаве і целе, да зьбіваньня пэрыядычна далучаліся іншыя міліцыянты. Катаваньні
суправаджаліся нецэнзурнай лаянкай і пагрозамі забойства. Калі пажылы чалавек
траціў прытомнасьць, яго прыводзілі да прытомнасьці, абліваючы халоднай вадой.
Усё гэта доўжылася прыкладна шэсьць гадзін, але ніякага
прызнаньня ад Сарочыка міліцыянты не атрымалі. У выніку ў дачыненьні да яго
склалі нейкі дакумэнт, які пэнсіянэр падпісаў, будучы ўжо ня ў стане яго
прачытаць, і адпусьцілі дадому.
Зь міліцыі Сарочык адправіўся ў 10-ты гарадзкі шпіталь, каб
зьняць пабоі, але там ад яго запатрабавалі накіраваньне зь міліцыі.
Тады зьбіты вартаўнік зьвярнуўся з заявай у пракуратуру
Ленінскага раёну Менску і ў ІПУ «Плятформа» з просьбай аб дапамозе.
«Плятформа», у сваю чаргу, паінфармавала пра тое, што здарылася,
Генпракуратуру, МУС і Сьледчы камітэт.
Пракуратура накіравала матэрыялы ў Ленінскі раённы аддзел
СК, які праводзіў праверку, затым працу працягнула ўпраўленьне Сьледчага
камітэту па Менску.
11 сьнежня былі праведзены працэдуры апазнаньня. Па іх
выніках, а таксама на падставе іншых матэрыялаў крымінальнай справы сьледзтвам
былі прынятыя працэсуальныя рашэньні аб прызнаньні супрацоўнікаў міліцыі
падазраванымі. Мера стрыманьня ў дачыненьні да іх не абіралася.
У статусе падазраваных знаходзіліся оперупаўнаважаная Жанна
Багданоўская і трое супрацоўнікаў-мужчын, якіх апазнаў Сарочык.
13 сьнежня было абвешчана: сьледзтва прызнала падазраванымі
ў зьдзяйсьненьні злачынства паводле ч. 3 арт. 426 КК чатырох службовых асобаў
Ленінскага РУУС.
30 сьнежня афіцыйны прадстаўнік СК па Менску Аляксандар
Герасімаў заявіў: сабраныя доказы не пацьвярджаюць, што падазраваныя
супрацоўнікі міліцыі ўчынілі дзеяньні, якія крымінальна караюцца. У той жа час,
адзначыў ён, «устаноўлены парушэньні міліцыянтамі Крымінальна-працэсуальнага
кодэксу пры правядзеньні працэсуальных дзеяньняў». Таму да іх прымененыя меры
дысцыплінарнага ўзьдзеяньня. Крымінальную справу за катаваньні ў міліцыі
спынілі.