Камітэт па правах чалавека ААН прызнаў парушэнне правоў баранавіцкіх актывістаў

"Камітэт па правах чалавека, дзейнічаючы ў адпаведнасці з пунктам 4 артыкула 5 Факультатыўнага пратакола да Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах, лічыць, што прадстаўленыя яму факты сведчаць аб парушэнні Беларуссю артыкула 19 і артыкула 21 Пакта", гаворыцца ў Меркаваннях, прынятых Камітэтам ААН па правах чалавека 27 ліпеня 2012 г., у адказ на скаргу дэмакратычных актывістаў з Баранавічаў Сяргея Гоўшы, Віктара Сырыцы і Віктара Мезяка.
Скарга актывістаў датычыла забароны на правядзенне мітынгу "За свабодную, незалежную і квітнеючую Беларусь" 10 верасня 2006 года. 4 верасня 2006 года баранавіцкі гарвыканкам адмовіў актывістам у правядзенні мітынгу на той падставе, што сустрэча на аналагічную тэму ўжо адбылася ў памяшканні гарадскога выканаўчага камітэта 15 сакавіка 2006 года.
Гэтая забарона была абскарджаная ў судзе Баранавіцкага раёна і горада Баранавічы, а потым у судовай калегіі па грамадзянскіх справах Брэсцкага абласнога суда. Аднак скаргі актывістаў былі адхіленыя. Такім чынам, актывістамі былі вычарпаныя ўсе наяўныя ўнутрыдзяржаўныя сродкі прававой абароны ў спробе ажыццявіць сваё права на мірныя сходы, гарантаванае артыкулам 35 Канстытуцыі.
"Камітэт адзначае, што дзяржава-ўдзельніца не здолела прадэманстраваць, нягледзячы на ​​тое што ёй была дадзена магчымасць зрабіць гэта, чаму абмежаванні на права аўтараў на свабоду выказвання меркаванняў і сходаў, нават калі яны заснаваныя на законе і муніцыпальным рашэнні, былі неабходныя для адной з законных мэтаў артыкула 19, пункта 3, і артыкула 21, пункта 2 Пакту. Адпаведна, Камітэт прыйшоў да заключэння, што прадстаўленыя факты сведчаць аб парушэнні дзяржавай-удзельніцай правоў аўтараў у адпаведнасці з артыкулам 19 і артыкулам 21 Пакта", —гаворыцца ў рашэнні Камітэта.
Акрамя таго, Камітэт адзначае, што "дзяржава-удзельніца абавязана прадаставіць аўтарам эфектыўны сродак прававой абароны, уключаючы пакрыццё панесеных імі судовых выдаткаў і кампенсацыю. Дзяржава-удзельніца таксама абавязана прыняць захады па недапушчэнні аналагічных парушэнняў у будучыні. У сувязі з гэтым дзяржаве-ўдзельніцы варта перагледзець сваё заканадаўства, у прыватнасці Закон “Аб масавых мерапрыемствах”, і яго прымяненне ў мэтах забеспячэння яго адпаведнасці патрабаванням артыкула 19 і артыкула 21 Пакта".