Міжнародная назіральная місія фіксуе факты перасьледу праваабаронцаў

Міжнародная назіральная місія падрыхтавала аналітычную даведку аб становішчы праваабаронцаў і праваабарончых арганізацый у Рэспубліцы Беларусь за перыяд з 12 студзеня па 8 сакавіка 2011 года.

Гэтая аналітычная даведка з'яўляецца працягам працы, прадстаўленай у Аналітычнай даведцы № 01/01 «Перашкода ў дзейнасці праваабарончых арганізацый і ініцыятыў у Рэспубліцы Беларусь за перыяд снежань 2010 - студзень 2011 г», апублікаванай раней.
 
У гэтым дакуменце Місія Камітэта міжнароднага кантролю за выкананнем правоў чалавека ў Рэспубліцы Беларусь прадстаўляе аналіз сітуацыі і сістэматызаваную падборку фактаў ўмяшання ў дзейнасць праваабарончых арганізацый у Рэспубліцы Беларусь за перыяд з 12 студзеня па 8 сакавіка 2011 г., складзеную з улікам Дэкларацыі ААН аб праве і абавязкі асобных асоб, груп і органаў грамадства заахвочваць і абараняць агульнапрызнаныя правы чалавека і асноўныя свабоды («Дэкларацыя ААН аб праваабаронцах») і палажэнняў Кіраўніцтва Еўрапейскага Саюза па праблеме абаронцаў правоў чалавека - «Забеспячэнне абароны». Матэрыялы агляду сабраныя з адкрытых крыніцаў інфармацыі, паведамленняў ад праваабаронцаў і праваабарончых арганізацый Беларусі, а таксама заснаваныя на дадзеных, прадастаўленых перш за ўсё Цэнтрам прававой трансфармацыі.

Нягледзячы на ​​тое, што колькасць выпадкаў ціску на праваабарончыя арганізацыі знізілася ў параўнанні з першым перыядам назірання, дзеяньні ўладаў у дачыненьні да праваабаронцаў па-ранейшаму носяць характар, які пагражае асабістай бяспецы праваабаронцаў і перашкаджае рабоце праваабарончых арганізацый.
Новымі пагрозамі грамадзянскай супольнасці Беларусі можна лічыць вынясенне папярэджанняў праваабарончым арганізацыям і іх кіраўнікам, якія могуць прывесці як да закрыцьця зарэгістраваных арганізацый (выпадак з Беларускім Хельсінскім Камітэтам), так і да крымінальнай пераследу іх актывістаў (выпадак з Алесем Бяляцкім). Можна сказаць, што падобныя дзеянні ўладаў Рэспублікі Беларусь сведчаць аб іх нежаданьні прытрымлівацца шматлікіх рэкамендацый па прывядзенню нацыянальнага заканадаўства ў адпаведнасць з міжнароднымі стандартамі свабоды асацыяцый.
Важна адзначыць пільную ўвагу міжнароднай супольнасці да сітуацыі з ціскам на праваабаронцаў і ўмяшанне ў ажыццяўленне імі сваёй дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь.
Пры гэтым відавочна, што міжнароднай супольнасці і міжурадавым інстытутам варта перагледзець свае падыходы да палітыкі пабудовы ўзаемаадносінаў з грамадзянскай супольнасцю Беларусі і выпрацаваць сумесна з ім новую стратэгію працы.
У сувязі з тым, што сітуацыя, па сутнасці, мала змянілася, агульныя рэкамендацыі Міжнароднай назіральнай місіі, накіраваныя на паляпшэнне і стабілізацыю сітуацыі з гарантаванне свабоды дзейнасці праваабарончых арганізацыяў у Рэспубліцы Беларусь, застаюцца актуальнымі.

У дадатку: Аналітычная даведка