27 ліпеня старшыню Мазырскага гарадзкога аддзяленьня ліквідаванага Праваабарончага цэнтру “Вясна” Уладзіміру Целяпуну вынесена папярэджаньне.
Гаворыць Уладзмір Целяпун: “22.07.05г. па пошце я атрымаў павестку зьявіцца 27 ліпеня 2005 г. к 9-00 “для беседы” ў пракуратуру Калінкавіцкага раёна, (г. Калінкавічы, вул. Інтэрнацыянальная, 13, каб. №6, тэл.21370) за подпісам міжрайпракурора Ярмоленка С. В. (Ермоленко С.В.).
26.07.05 дырэктар ААТ “Беларускабель” Іваноў Г.С., дзе я працую начальнікам тэнічнага аддзелу, выклікаў мяне да сябе і таксама папярэдзіў аб маім выкліку ў пракуратуру г. Калінкавічы.
27.07.05 я зьвіўся ў пракуратуру г. Калінкавічы дзе, без аніякіх пытаньняў, за подпісам ст. саветніка юстыцыі Ермоленко С.В. мне была ўручана “Официальное предупреждение о недопустимости нарушения Закона» № 12Д – 05 от 14. 07. 05г. !!!, якое тычыцца артыкулаў 367, 368 КК РБ “Аб абразе гонару і годнасьці прэзыдэнта РБ”.
Папярэджаньне вынесена на падставе Рапарта лейтэнанта Калінкавічскага РАУС Даманчука А.А., у якім пазначана, што ён разам з начальнікам Калінкавічскага РАУС Дуброва А.Н., начальнікам штаба Калінкавічскага РАУС Хадаковым М.А. і начальнікам АОПіП Желудь Ю.Е. па падазрэньні ў здяйсненьні злачынства затрымалі Целяпуна У.А..
(На самой справе ў маім затрыманьні удзельнічалі л-нт Даманчук А.А. і тры супрацоўнікі ў цывільным, які не прадставіліся ні пры затрыманьні, ні ў памяшканьні Калінкавічскага РАУС, нягледзячы на мае патрабаваньні. Начальнік Калінкавічскага РАУС знаходзіўся ў памяшканьні ў форме і з бэйджам).
У Рапарце таксама пазначана, што пры адкрыцьці файлаў былі файлы з “изображениями и карикатурами президента РБ”.
На самой справе, нягледзячы на мой пратэст, экспертам капітанам міліцыі Воляк Д.А. былі “случайно открыты некоторые файлы, содержащие изображения и карикатуры президента РБ». Гэтае дапаўненьне было зроблена ў пратакол агляду сістэмнага блока следчым капітанам міліцыі Сурмой С.В. па патрабаваньню панятога “работніка Калінкавічскага выканкама” Елісеева.
Мая заўвага, што сканіраваньне перадвыбарчай лістоўкі кандыдата Лукашэнка (выбары 1994года), яго дэманстрацыя парванага адзеньня, калі яго пабілі міліцыянты пры захваце кабінета пасьля першага тура выбараў у тым жа 1994 годзе, былі афіцыйна надрукаваныя ва ўсіх цэнтральных газетах і не зьяўляюцца карыкатурамі, сьледчым Сурмой С.В. была праігнаравана.
На маю заўвагу, што ўся працэдура разгляду гэтай справы не адпавядае заканадаўству, старэйшы саветнік юстыцыі адказаў: “Я толькі выканаўца”.
