Гэта толькі пачатак. Як у Мінску прайшоў трэнінг па правах чалавека
У Мінску прайшоў трэнінг “Як распавядаць пра правы чалавека?”. Яго мэта — навучыць жадаючых таму, як вучыць іншых людзей правам чалавека.
Праваабаронца ПЦ “Вясна” Наталля Сацункевіч, адна з суарганізатарак трэнінгу, падкрэсліла, што яго ідэя ўзнікла з-за шматлікіх патрабаванняў у дачыненні да гэтай тэмы:
“Шмат людзей ведаюць дзякуючы розным трэнінгам, семінарам, навучанням, школам, што такое правы чалавека (ці разумеюць гэта на інтуітыўным узроўні, ці проста падзяляюць каштоўнасці правоў чалавека). І яны хочуць распавядаць пра правы чалавека іншым людзям, таму што лічаць гэта важным. І таму наш трэнінг быў адказам на іх запыт, што пацвердзілася і вялікім конкурсам на ўдзел у ім — тры чалавекі на месца”.
- Наталля Сацункевіч на трэнінгу "Як распавядаць пра правы чалавека?". Фота: ПЦ "Вясна".
Сярод арганізатарак ад Валанцёрскай службы ПЦ “Вясна” была і Марыя Трайцяк, якая таксама выступіла ў якасці трэнеркі:
“Калі мы абмяркоўвалі ідэю трэнінгу, мы разумелі, што ёсць кваліфікаваныя юрысты, якія працуюць са скаргамі ды інш, — але яны хацелі б сябе рэалізаваць у асвеце ці проста распавесці камусьці пра правы чалавека больш простымі словамі”.
- Фота: ПЦ "Вясна".
У першую чаргу арганізатаркі намагаліся запрашаць на трэнінг людзей з рэгіёнаў, кажа Марфа Рабкова, каардынатарка Валанцёрскай службы ПЦ “Вясна”:
“Рэгіёны, нажаль, пакуль што неяк ізаляваны, і там менш праходзіць нейкіх мерапрыемстваў пра правы чалавека”.
Напрыклад, Кірыл прыехаў з Гародні:
“Я будучы выкладчык, і таму я бачу тут добрую магчымасць навучыць сваіх малых вучняў нейкім цікавым рэчам пра правы чалавека, каб яны сталі актыўнымі грамадзянамі”.
- Кірыл (злева) падчас трэнінгу "Як распавядаць пра правы чалавека?". Фота: ПЦ "Вясна".
А Лена — жыхарка Светлагорска:
“Я вырашыла паўдзельнічаць таму, што ў мяне ўжо былі нейкія веды пра правы чалавека, але мне не хапала нейкай структурнасці ды сістэмнасці”.
- Удзельніца Лена і суарганізатарка Марыя Трайцяк на трэнінгу "Як распавядаць пра правы чалавека?". Фота: ПЦ "Вясна".
Каб адказаць і на гэты запыт, у першы дзень трэнінгу быў запрошаны юрыст грамадскай прыёмнай Аляксей Лойка, які падзяліўся тым, з якімі выклікамі ён сутыкаецца падчас сваёй працы.
Акрамя Валанцёрскай службы ПЦ “Вясна”, удзел у трэнінгу прыняла і Беларуская праваабарончая школа, чые мерапрыемствы ўжо шмат год каардынуе Андрэй Палуда. Ён з’яўляецца экспертам у нефармальнай адукацыі ў дачыненні да правоў чалавека.
- Андрэй Палуда падчас трэнінгу. Фота: ПЦ "Вясна".
“Для таго, каб распавядаць пра правы чалавека, мы абралі менавіта нефармальную адукацыю. Тут ёсць прычыны “негатыўныя” (мы не маем у нашай краіне доступу да фармальнай адукацыі, якая вядзецца галоўным чынам ў дзяржаўных установах) ды “пазітыўныя” (напрыклад, мы можам ахапіць сярод удзельнікаў розных па адукацыйнаму ды ўзроставаму складніку людзей). Тым больш нефармальная адукацыя — гэта класная магчымасць для данясення альтэрнатыўнай думкі; дзякуючы ёй мы можам выкарыстоўваць самыя новыя методыкі, якія дазваляюць як мага глыбей засвойваць разуменне канцэпцыі правоў чалавека”, — распавёў Андрэй Палуда.
Нефармальная адукацыя ў адрозненні ад фармальнай з’яўляецца больш гнуткай ды можа хутка рэагаваць на змены. Але гэта не азначае, што тут няма сістэмнасці. Так, Беларуская праваабарончая школа мае некалькі ўзроўняў навучання: уводны курс (для пачаткоўцаў); базавы (прадстаўлены Летнімі школамі па правах чалавека) ды паглыблены курс, куды прыходзяць людзі з пэўным бэкграўндам.
А ўдзельнікі і удзельнікі трэнінгу “Як распавядаць пра правы чалавека?” змаглі выкарыстаць засвоеныя падчас навучання метады нефармальнай адукацыі дзякуючы практычнай частцы: кожны з іх у складзе невялікай групы паспрабаваў правесці свой уласны міні-трэнінг.
А тыя, хто не трапіў на трэнінг з-за адсутнасці месцаў (памятаем, што конкурс на яго быў вельмі вялікі!), змогуць гэта неўзабаве зрабіць пазней - “Як распавядаць пра правы чалавека?” неўзабаве паўтарыцца. Сачыце за навінамі!
- Удзельнікі і удзельніцы трэнінгу "Як распавядаць пра правы чалавека?". Фота: ПЦ "Вясна".
