Праваабарончы цэнтр «ВЯСНА»

Навіны за Студзень 2016

26.01.2016 Міжнароднае супрацоўніцтва

Намаганні праваабаронцаў Беларусі, накіраваныя на адмену смяротнага пакарання, падтрымліваюцца ўрадамі еўрапейскіх краінаў і міжнароднымі арганізацыямі, а таксама шэрагам грамадскіх арганізацый. У сённяшніх рэаліях часцяком нашы міжнародныя партнёры з'яўляюцца пасрэднікамі ў прад'яўленні патрабаванняў да ўладаў Беларусі.

26.01.2016 Праца з дзяржаўнымі органамі

Парушэнне правоў чалавека заўсёды зыходзіць з дзеянняў або бяздзейнасці ўлады. Так сама адбываецца і з аднаўленнем права – гэта магчыма толькі намаганнямі дзяржавы. Іншымі словамі, калі чалавека да смяротнага пакарання прысудзіла дзяржава, то толькі дзяржава можа гэта рашэнне адмяніць, калі дзяржава выкарыстоўвае смяротнае пакаранне, то толькі дзяржава можа ад яго адмовіцца – па сваёй палітычнай волі ці пад ціскам праваабаронцаў і сусветнай супольнасці.

26.01.2016 Інфармаванне грамадскасці

Паводле сацыялагічнага даследавання, амаль 33% нашых суграмадзянаў не ведаюць пра тое, што ў Беларусі ўжываецца смяротнае пакаранне. За час працы над гэтай праблемай мы правялі дзясяткі мерапрыемстваў, накіраваных на інфармаванне людзей пра гэта пытанне.

26.01.2016 Мексіка

Гісторыя смяротнага пакарання ў Мексіцы мае вельмі старыя і глыбокія карані. Права дзяржавы ацтэкаў мела смяротнае пакаранне і формы былі жудасныя ў сваёй разнастайнасці – ад абезгалоўлівання, раздзялення да забівання камянямі і павешання. Таксама ў эпоху ацтэкаў чалавечыя жыцці прыносіліся ў ахвяру багам (часцей за ўсё гэта былі палонныя).

26.01.2016 Нідэрланды

Значны час свайго існавання Нідэрланды знаходзіліся пад уплывам Іспаніі, дзе смяротнае пакараньне шырока ўжывалася. Аднак у XVI стагоддзі галандцы пачалі барацьбу за незалежнасць, у 1549 годзе было распачатае стварэнне Галандскай рэспублікі, якая праіснавала амаль да перыяду акупацыі тэрыторыі французскімі войскамі ў 1895 годзе.

26.01.2016 Італія

У гісторыі Італіі галоўным фактарам прымянення смяротнага пакарання з'яўлялася Святая інквізіцыя, хоць фармальна царкоўны суд не караў смерцю, а быў ўпаўнаважаны Інакенціем IV (1252 г.) толькі ўжываць катаванні падчас следства. Справай царквы было прыкласці ўсе намаганні, каб вярнуць ерэтыка ва ўлонне Касцёла, калі ён упарціўся, або калі яго вяртанне было няшчырым. Першапачаткова прысуд быў простым асуджэннем за ерась і суправаджаўся адлучэннем ад Царквы ці абвяшчэннем, што вінаваты не лічыцца больш падсудным суду Царквы і перадаецца свецкаму суду. З цягам часу прысуды пры перадачы свецкай уладзе сталі суправаджацца словамі: debita animadversione puniendum (“хай будзе пакараны па заслугах”).

26.01.2016 Ватыкан

Паколькі Ватыкан быў часткай Рыма, на яго распаўсюджвалася практыка прымянення смяротнага пакарання, як у часы Святой інквізіцыі, так і ў перыяд яе заняпаду. Так сама як і ва ўсёй Італіі, смяротнае пакаранне прыводзілася ў выкананне свецкімі ўладамі і фактычна ўхвалялася Святым Прастолам з моманту яго ўтварэння. Існуе мноства працаў рэлігійных дзеячаў, дзе ўхвалялася вынясенне і выкананне смяротных прысудаў свецкімі ўладамі, пачынаючы з працы Аўрэлія Аўгустына “Пра горад Божы”, напісанай у 413-427 гадах н.э.

26.01.2016 Справа Міхаіла Гладкага

13 сакавіка 2003 г. асуджаны судом Менскага раёна г. Заслаўе ў складзе старшынствуючага суддзі Буякевіч І.В., народных засядацеляў: Ціхановіч Г.В., Валчэнкавай Р.В., з удзелам дзяржаўнага абвінаваўцы, пракурора Бадзюлі А.М., абаронцы Рынкевіча І.М. да 8 гадоў калоніі строгага рэжыму за злачынства, прадугледжанае ч. 1 арт.139 (забойства) КК Беларусі.

26.01.2016 Віцебская справа – cправа Міхасевіча

19 траўня 1987 г. Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда СССР пад старшынствам суддзі Фёдара Саўкіна з удзелам дзяржабвінаваўцаў – старшага памочніка Генпракурора СССР Сяргея Самойлава і памочніка пракурора Мінскай вобласці Уладзіміра Панфілюка – прызнала Генадзя Міхасевіча вінаватым у наўмысных забойствах 33 жанчынаў у перыяд 1971-85 гг. на тэрыторыі Віцебскай вобласці. Некаторыя жанчыны былі згвалтаваныя. Міхасевіч быў прысуджаны да смяротнага пакарання, прысуд не абскардзіў. Быў расстраляны 19 студзеня 1988 г.

26.01.2016 Справа Рыгора Язэпчука

Прысуджаны да расстрэлу Магілёўскім абласным судом 23 красавіка 2013 г.

26.01.2016 Справа Васіля Юзэпчука

Прысуджаны да расстрэлу Брэсцкім абласным судом 29 чэрвеня 2009 г.

26.01.2016 Справа Андрэя Жука

Прысуджаны да расстрэлу Менскім абласным судом 17 ліпеня 2009 г.

26.01.2016 Справа Аляксандра Грунова

14 чэрвеня 2013 г. Гомельскі абласны суд прызначыў Аляксандру Грунову выключную меру пакарання – расстрэл.

26.01.2016 Справа А. Бурдыкі і А. Грышкаўцова

Прысуджаныя да расстрэлу Гарадзенскім абласным судом 14 траўня 2010 г.

26.01.2016 Карупцыя і недасканалая сістэма правасуддзя, небяспека несправядлівага, небесстаронняга суда

Любая сістэма крымінальнага правасуддзя можа здзяйсняць акты дыскрымінацыі. Мэтазгоднасць, імгненныя рашэнні і ціск грамадскай думкі – усё гэта можа ўплываць на ўсе этапы разгляду справы, ад першапачатковага расследавання да прыняцця ў апошнюю хвіліну рашэння аб памілаванні. Гэта азначае, што тыя, хто ў, рэшце рэшт, будзе пакараны, могуць быць, на самой справе, не горшымі злачынцамі, а толькі людзьмі, якія апынуліся няздольныя наняць лепшага адваката, хто сутыкнуўся з больш жорсткімі пракурорамі або суддзямі, або тымі, за каго ўступілася грамадскасць.