Невядомыя ідэолагі ад культуры зачышчаюць мастацкія выставы ад непажаданых карцін

Хваля цемрашальскай «цэнзуры» накаціла на Беларусь у лістападзе, адразу пасля выбараў Прэзідэнта краіны. Першымі яе ўплыў адчулі мастакі і творчыя калектывы.

Так, перад пачаткам выставы “Пагоня” ў Палацы мастацтваў 24 лістапада чыноўнікі з Міністэрства культуры загадалі прыбраць з выставы дзве працы Аляксея Марачкіна «Двубой, альбо супраціў двухгаловаму мутанту» і «Маці Божая Нябеснай сотні», карціну Алеся Пушкіна «Памяці беларусаў, загінулых за Украіну», а таксама працу мастака Віктара Маркаўца. Пазней карціну «Маці Божая Нябеснай сотні» ўдалося адстаяць.

Аднак на наступны дзень з экспазіцыі выставы, па загадзе невядомых чыноўнікаў, знялі яшчэ дзве карціны. Гэта праца Алеся Цыркунова, прысвечаная ўдзелу беларусаў у баях каля Монтэ-Касіна і карціна Уладзіміра Крукоўскага пад назвай «Што ж мы за людзі?».

Чамусьці па-за ўвагай грамадскасці застаўся факт забароны трох фотаработ Георгія Ліхтаровіча за выявы бел-чырвона-белых сцягоў на выставе “Праўда пра Курапаты. Факты, дакументы, сведчанні”, якая адкрылася 13-га лістапада ў тым жа будынку Палаца мастацтваў. Нібыта чыноўнікаў з Міністэрства культуры напалохалі фотаздымкі, на якіх адлюстравана ўсталяванне крыжа пакутнікаў у 1996 годзе ў Курапатах. Праўда, кажуць, праз дзень работы былі ўсё-ткі выстаўленыя.

Мяркуючы па тэматыцы непажаданых мастацкіх прац, усё нацыянальнае, гістарычнае, усё тое, што можа абудзіць нацыянальную самасвядомасць, гонар за Радзіму, па-ранейшаму раздражняе невядомых ідэолагаў.

А тым часам, як паведамляе Радыё “Свабода” старшыня мастацкай суполкі «Пагоня» Генадзь Драздоў рыхтуе зварот на імя старшыні Саюзу мастакоў Беларусі Рыгора Сітніцы, каб высветліць, з якіх прычынаў і паводле якіх паказчыкаў — мастацкіх, эстэтычных ці ідэалягічных — былі знятыя названыя працы, чый быў гэта загад, хто і калі гэта зрабіў.