Праваабаронцы патрабуюць не ўжываць смяротнае пакаранне ў адносінах да Дзмітрыя Канавалава і Уладзіслава Кавалёва!
Заява беларускіх праваабаронцаў адносна
патрабавання дзяржаўнага абвінаваўцы аб прымяненні смяротнага пакарання ў
дачыненні да Дзмітрыя Канавалава і Уладзіслава Кавалёва
Беларускія
праваабаронцы рашуча асуджаюць патрабаванне дзяржаўнага абвінаваўцы аб
прымяненні смяротнага пакарання ў дачыненні да Дзмітрыя Канавалава і Уладзіслава Кавалёва, абвінавачаных па справе аб тэракце ў Мінску 11 красавіка
2011 года.
Канстытуцыя
Рэспублікі Беларусь і міжнародныя пагадненні, падпісаныя дзяржавай, гарантуюць
грамадзянам натуральнае і неад'емнае права на жыццё, замацоўваюць гэта права як
вышэйшую каштоўнасць.
Смяротнае пакаранне не мае
сэнсу.
Яно
не выпраўляе здзейсненага, не аднаўляе справядлівасць.
Яно не
вядзе да пакаяння і ўсведамлення злачынцам сваёй віны.
Яно
не спыняе іншых злачынцаў і толькі робіць жорсткім грамадства.
Шчыра
падзяляючы гора і пакуты ахвяраў злачынстваў і іх родных, мы канстатуем, што
працэдура смяротнага пакарання, прынятая ў Беларусі, пры якой целы расстраляных
не выдаюцца, не паведамляецца пра месца пахавання і часу пакарання - гэта
бесчалавечнае абыходжанне з сем'ямі асуджаных да смерці.
Неабходна
спыніць эскалацыю жорсткасці і гвалту.
Смяротнае
пакаранне як помста і рудымент сярэднявечнай жорсткасці непрымальная з
маральнага пункту гледжання нават тады, калі яно ўжываецца ў дачыненні да
людзей, чыя віна ў здзяйсненні асабліва цяжкіх злачынстваў цалкам даказаная і
не выклікае абгрунтаваных сумневаў.
Разам
з тым, відавочна, што ні адна праваахоўная і судовая сістэма не застрахаваная
ад памылак. Але
судовыя памылкі не могуць быць выпраўленыя пасля ўжывання смяротнага пакарання.
Немагчыма
ігнараваць тое, што паводле ацэнак адвакатаў, праваабаронцаў, некаторых
пацярпелых і простых грамадзян, расследаванне справы аб тэракце ў мінскім метро
і ўвесь судовы працэс над Дзмітрыем Канавалавым і Уладзіславам Кавалёвым не быў
ясным і пераканаўчым.
Назіральнікі
адзначаюць сур'ёзныя працэсуальныя парушэнні ў ходзе папярэдняга расследавання
і судовага разбору. Сур'ёзна
абмяжоўвалася права абвінавачаных на абарону. Не
былі належным чынам правераны заявы абвінавачаных аб прымяненні да іх фізічнага
і псіхалагічнага ціску на папярэднім следстве. Шматлікія
хадайніцтвы абароны, накіраваныя на выкараненне недакладнасцяў і супярэчнасцяў
у доказнай базе, неабгрунтавана адхіляліся.
Падчас
судовага працэсу некаторыя пацярпелыя выказалі сумнеў у дачыненні Канавалава і
Кавалёва да тэракту. Дзесяткі
тысяч грамадзян краіны падпісалі петыцыю аб непрымяненні смяротнага пакарання ў
дадзенай справе.
Мы
лічым, што калі следствам устаноўлена, што Канавалаў і Кавалёў маюць
непасрэднае дачыненне да тэракту ў метро, то ў інтарэсах грамадскай бяспекі
неабходна захаваць жыцці гэтых людзей, якія валодаюць найкаштоўнейшай
інфармацыяй пра абставіны гэтай трагедыі.
Жыццё
Канавалава і Кавалёва павінна быць захавана таму, што ў будучыні не выключана
магчымасць з'яўлення новых звестак пра тэракт ў Менску 11 красавіка 2011 года. Найважнейшым
вынікам дадзенай справы павінна стаць не пакаранне абвінавачаных, а ўпэўненасць
грамадства ў тым, што выяўлены ўсе матывы, абставіны і датычныя асобы.
У
інтарэсах гуманнасці і бяспекі грамадства патрабуем не ўжываць смяротнае
пакаранне ў дачыненні да Дзмітрыя Канавалава і Уладзіслава Кавалёва!
Алег Гулак, "Беларускі Хельсінскі Камітэт"
Алена Танкачова, Вольга Смалянка, "Цэнтр прававой трансфармацыі"
Таццяна Рэвяка, "Беларускі дом правоў чалавека"
Эніра Браніцкая, "Офіс па правах людзей з інваліднасцю"
Андрэй Палуда, кампанія "Праваабаронцы супраць смяротнага пакарання"
Валянцін Стэфановіч, ПЦ "Вясна"